Trainen met een speerwerper uit Antwerpen

Gisteren zaterdag tot 13:30 hr. geslapen, bakje koffie een paar boterhammetjes en ik was weer helemaal het mannetje.
Vandaag zou mijn zwager, schoonzus en hun drie kinderen langskomen.
Mijn zwager is een Belgische atleet, die in de discipline speerwerpen menigmaal Belgisch kampioen is geweest (14 maal geloof ik). Tevens heeft hij meegedaan aan de wereldkampioenschappen in Canada.
Maar onlangs heeft hij een fietsmicrobe ingeslikt en is aan het fietsen.
Ik heb hem voorzien van de nodige kleding en een fietsje voor hem in elkaar gezet.

Maar gisteren kwam hij niet voor te socialiseren maar om een rondje met mij te fietsen.
Na de gebruikelijke begroeting en drie kussen voor mijn schoonzus, stond den Marc al in zijn koerspak, “zijn we weg” sprak hij met zijn mond nog vol koffiekoek.
“Natuurlijk” even de bidon gevuld en weg waren we.
Langs het kanaal, op het gemak wat praten en een rustig tempo wind was in tegenstelling tot de afgelopen ochtend aangewakkerd NO 4 a 5.
Aan de eerste rotonde bij Sluiskil komt er een brommertje aan, ik kan het niet laten om even aan te zetten en aan te pikken, even naar de 55 km/hr.
Achterom kijken zie ik in de verte onze Marc, met een kop als een tomaat, ik besluit af te pikken en we komen weer bij elkaar.
“Amai was da jong” op zijn Antwerps spreekt hij me toe “ge waart gelijk als nen pijl uit nen boog vertrokken, kon presies nie goe volgen”.
“Wellicht als je blijft fietsen, komt dat vanzelf “ zeg ik hem.
Voel overigens mijn knie nog wel wat trekken, we besluiten de training op een rustig tempo voort te zetten.
We komen bij Hoek en het blijkt dat de voetbal net klaar is en een stroom auto’s komt ons tegemoet, maar wat achter elkaar blijven rijden.
Ik bedenk dat ik Marc nog wel even op een verassing wil trakteren en we zetten koers naar de Isabella sluis, We slaan links af en hij ziet het gelijk “amai kasseien” roept hij.
We gaan er lekker overheen en Marc kan tot mijn verbazing zeer goed volgen.
Nu gaan we richting Assenede en vervolgens naar ’t Sas, zo we zijn weer thuis.
Op de teller staat 36 km. en het gemiddelde op 28 km/hr. “niet slecht voor een speerwerper” zeg ik hem, waarop hij grapt “ da fietsen is voor janetten jong”.
Al met al een leuke training, mooi weer en goed gezelschap, wat kan je meer wensen.