Na een ongelooflijke slechte nachtrust van woensdag op donderdag ben ik om 05:10 hr. opgestaan, 3 a 4 uurtjes geslapen maar niet vast.
Ik zit in de ochtenddienst en het is eigenlijk een vast gegeven, dat als ik in de ochtenddienst zit ik slecht slaap.
Na dat ik een washandje over mijn gezicht heb gehaald en mijn Polar borstband om heb gedaan hijs ik mij in mijn koerspak.
Beneden gekomen meet ik mijn pols, hij geeft 48 slagen per minuut aan.
Ik wordt begroet door Max, dit is onze uit de kluiten gewassen Duitse herder.
Hij kijkt me aan met een blik van “ik moet nodig.” Al goed, ik doe eerst de beenstukken aan en mij trainingsjasje, hierover het windstoppertje want het lijkt me op deze vroege morgen eigenlijk wel fris.
Ik laat eerst onze Max uit, als we weer terug zijn zet ik het Senseo apparaat aan en drink mijn koffie, heb ik gewoon nodig.
In mijn rugtas doe ik een tiental boterhammen, een banaan en een kiwi, op het werk heb ik nog vleeswaren, kaas en voldoende zoetigheid.
Om 05: 42 hr. klik ik mijn schoenen in de pedalen, en vertrek richting Hoek alwaar ik werk op een Elektriciteit centrale.
Na twee dagen rust besluit ik door te rijden, de wind NO 3/4 snelheid tussen 33 a 35 km/hr.
Het gaat niet lekker, mijn hartslag gaat te snel naar boven en ik blijf met een te hoge hartslag rijden.
Op het werk aan gekomen geeft de polar 31,8 km/hr. aan met een gemiddelde hartslag van 142.
Ik zit in de ochtenddienst en het is eigenlijk een vast gegeven, dat als ik in de ochtenddienst zit ik slecht slaap.
Na dat ik een washandje over mijn gezicht heb gehaald en mijn Polar borstband om heb gedaan hijs ik mij in mijn koerspak.
Beneden gekomen meet ik mijn pols, hij geeft 48 slagen per minuut aan.
Ik wordt begroet door Max, dit is onze uit de kluiten gewassen Duitse herder.
Hij kijkt me aan met een blik van “ik moet nodig.” Al goed, ik doe eerst de beenstukken aan en mij trainingsjasje, hierover het windstoppertje want het lijkt me op deze vroege morgen eigenlijk wel fris.
Ik laat eerst onze Max uit, als we weer terug zijn zet ik het Senseo apparaat aan en drink mijn koffie, heb ik gewoon nodig.
In mijn rugtas doe ik een tiental boterhammen, een banaan en een kiwi, op het werk heb ik nog vleeswaren, kaas en voldoende zoetigheid.
Om 05: 42 hr. klik ik mijn schoenen in de pedalen, en vertrek richting Hoek alwaar ik werk op een Elektriciteit centrale.
Na twee dagen rust besluit ik door te rijden, de wind NO 3/4 snelheid tussen 33 a 35 km/hr.
Het gaat niet lekker, mijn hartslag gaat te snel naar boven en ik blijf met een te hoge hartslag rijden.
Op het werk aan gekomen geeft de polar 31,8 km/hr. aan met een gemiddelde hartslag van 142.
Tijdens het werk voel ik me niet 100% en kan niet goed eten (het smaakt me niet).
Om 15:00 hr. zit ik op de fiets en denk lekker windje mee NNO 4.
Het tempo zit er gelijk in, maar de hartslag gaat als een raket de hoogte in, ik zie 168 op de polar, verdomme wat is dit nou.
Wind mee weinig weerstand, snelheid tussen de 38 en 40 maar krijg de tikker niet naar beneden.
Eindresultaat gemiddelde snelheid 36.5 km/hr. gemiddelde hartslag 167 max. 179.
Ik heb alsmaar om mijn omslag punt gereden, terwijl de benen perfect aanvoelen en ik niet op mijn ademhaling moet letten.
Nu voor de avond staat er nog een training op het programma met de Nieuwelingen van de Wielervereniging Zeeuws-Vlaanderen, ik train namelijk deze renners.
We spreken altijd af bij de Kreek van Axel aan de overkant van het benzinestation.
Om 18:30 hr. vertrekken we daar, hetzij voor rondes te rijden rond de kreek met veel interval, of we gaan een rondje Hulst, Koewacht, Axel rijden.
Deze avond heb ik besloten om voor het laatste te kiezen.
Om 18:00 hr. vertrek ik van uit Sas van Gent richting Axel, van zelfsprekend sta ik voor de brug, en wel met een hartslag van 125 echt niet normaal.
Ik rij met een gangetje van 25 km/hr. en een hartslag van 145.
Op de verzamel plaats ben ik ruim op tijd en besluit even een rondje rond de kreek te rijden, even de snelheid omhoog en natuurlijk die verdomde hartslag weer over de zeik.
Ik snap er geen reet van, bij de verzamel plaats staan de jongens op me te wachten, en ik beloof ze dat ik ze geen pijn zal doen, want de trainer heeft een off day, grote fout natuurlijk van mijn zijde om dit kenbaar te maken.
De rennertjes gaan lekker rijden en het tempo gaat geleidelijk wat omhoog, ik rij dan nog op kop, weer die hartslag omhoog 170.
Ik besluit om rond te gaan draaien zodat ik ook wat rust krijg, maar als ik van kop ga schroeven de gastjes gelijk het tempo op en gaat het boven de 40 km/hr. de etterbakken.
Als ik op kop kom gaat het tempo weer naar 34 km/hr. ze kijken me aan met een grijns van “nou ben je de lul ouwe.” O ja denk ik bij me zelf, ik ga niet plooien.
Maar ik voel me als een gewonde Leeuw, die door de jonge mannetjes even op zijn plaats gezet wordt.
Op de weg van Heikant naar Koewacht ga ik nog eens op kop rijden en ga nu aan 42 km/hr. rijden er wordt natuurlijk niet overgenomen, door de jonge leeuwen en laten de gewonde leeuw zijn pijp leeg rijden, het tempo zakt en er volgt een snoeiharde demarratie.
De ouwe Leeuw zijn hart breekt met 180 slagen/ min. En moet passen (boeken toe).
Aangekomen in Axel nemen we afscheid en ik zeg dat het volgende week weer training is, maar dat het de laatste van het seizoen is daar het te vroeg donker wordt, er volgt nog wel een koppeltijdrit op zaterdag 11 oktober we sluiten dan het wielerjaar 2008 op de weg af d.m.v. de inmiddels traditionele koppeltijdrit te Terneuzen, waar het eerste koppel om 10.30 uur vertrekt voor een afstand van 34 km (of eventueel 20 km) langs de kronkelende Scheldedijk.
De start is (voor het navigatie systeem; Margarethaweg no. 14, 4533 AS Terneuzen) aan het Schelpenhoekje, net buiten de bebouwde kom ten oosten van Terneuzen.
De inschrijving, ophalen rugnummers en prijsuitreiking vindt plaats in Sportcentrum Delta, N.J. Hartestraat 2, 4531 HV Terneuzen
Even terug komend op de afgelopen dag, ik weet niet waarom mijn hartslag zo hoog is bij relatief lage belasting.
Hoop dat het snel weer wat beter gaat, mijn knie blessure daar heb ik in ieder geval geen last meer van, rij alsmaar met mijn zondagse koersschoenen met rode plaatjes en dat scheelt.
Om 15:00 hr. zit ik op de fiets en denk lekker windje mee NNO 4.
Het tempo zit er gelijk in, maar de hartslag gaat als een raket de hoogte in, ik zie 168 op de polar, verdomme wat is dit nou.
Wind mee weinig weerstand, snelheid tussen de 38 en 40 maar krijg de tikker niet naar beneden.
Eindresultaat gemiddelde snelheid 36.5 km/hr. gemiddelde hartslag 167 max. 179.
Ik heb alsmaar om mijn omslag punt gereden, terwijl de benen perfect aanvoelen en ik niet op mijn ademhaling moet letten.
Nu voor de avond staat er nog een training op het programma met de Nieuwelingen van de Wielervereniging Zeeuws-Vlaanderen, ik train namelijk deze renners.
We spreken altijd af bij de Kreek van Axel aan de overkant van het benzinestation.
Om 18:30 hr. vertrekken we daar, hetzij voor rondes te rijden rond de kreek met veel interval, of we gaan een rondje Hulst, Koewacht, Axel rijden.
Deze avond heb ik besloten om voor het laatste te kiezen.
Om 18:00 hr. vertrek ik van uit Sas van Gent richting Axel, van zelfsprekend sta ik voor de brug, en wel met een hartslag van 125 echt niet normaal.
Ik rij met een gangetje van 25 km/hr. en een hartslag van 145.
Op de verzamel plaats ben ik ruim op tijd en besluit even een rondje rond de kreek te rijden, even de snelheid omhoog en natuurlijk die verdomde hartslag weer over de zeik.
Ik snap er geen reet van, bij de verzamel plaats staan de jongens op me te wachten, en ik beloof ze dat ik ze geen pijn zal doen, want de trainer heeft een off day, grote fout natuurlijk van mijn zijde om dit kenbaar te maken.
De rennertjes gaan lekker rijden en het tempo gaat geleidelijk wat omhoog, ik rij dan nog op kop, weer die hartslag omhoog 170.
Ik besluit om rond te gaan draaien zodat ik ook wat rust krijg, maar als ik van kop ga schroeven de gastjes gelijk het tempo op en gaat het boven de 40 km/hr. de etterbakken.
Als ik op kop kom gaat het tempo weer naar 34 km/hr. ze kijken me aan met een grijns van “nou ben je de lul ouwe.” O ja denk ik bij me zelf, ik ga niet plooien.
Maar ik voel me als een gewonde Leeuw, die door de jonge mannetjes even op zijn plaats gezet wordt.
Op de weg van Heikant naar Koewacht ga ik nog eens op kop rijden en ga nu aan 42 km/hr. rijden er wordt natuurlijk niet overgenomen, door de jonge leeuwen en laten de gewonde leeuw zijn pijp leeg rijden, het tempo zakt en er volgt een snoeiharde demarratie.
De ouwe Leeuw zijn hart breekt met 180 slagen/ min. En moet passen (boeken toe).
Aangekomen in Axel nemen we afscheid en ik zeg dat het volgende week weer training is, maar dat het de laatste van het seizoen is daar het te vroeg donker wordt, er volgt nog wel een koppeltijdrit op zaterdag 11 oktober we sluiten dan het wielerjaar 2008 op de weg af d.m.v. de inmiddels traditionele koppeltijdrit te Terneuzen, waar het eerste koppel om 10.30 uur vertrekt voor een afstand van 34 km (of eventueel 20 km) langs de kronkelende Scheldedijk.
De start is (voor het navigatie systeem; Margarethaweg no. 14, 4533 AS Terneuzen) aan het Schelpenhoekje, net buiten de bebouwde kom ten oosten van Terneuzen.
De inschrijving, ophalen rugnummers en prijsuitreiking vindt plaats in Sportcentrum Delta, N.J. Hartestraat 2, 4531 HV Terneuzen
Even terug komend op de afgelopen dag, ik weet niet waarom mijn hartslag zo hoog is bij relatief lage belasting.
Hoop dat het snel weer wat beter gaat, mijn knie blessure daar heb ik in ieder geval geen last meer van, rij alsmaar met mijn zondagse koersschoenen met rode plaatjes en dat scheelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten