Lekker getraind 2 uur 68 km

Vandaag lekker uitgeslapen, toen ik opstond was het WK in Varese net begonnen, kan je nagaan hoe lang ik in mijn mandje gelegen heb.
Bij de buis heb ik mijn ontbijt genuttigd, daar ik de nacht dienst heb en ook met de fiets naar het werk rij heb ik voor vandaag een kleine training in gedachte van +/- een uurtje.
Omstreeks één uur s’middags trek ik mijn zondagse koerspak aan dat dus niet verschilt met de koers kleding van de door de weeks.
Ik besluit ondanks dat het mooi weer is toch mijn armstukjes aan te doen, mijn bidon vul ik met een Gel en leng het aan met water.
Nog even wat wind in de bandjes en ik vertrek, richting Westdorpe voor de verandering sta ik dus niet voor de brug.
Achter me komt een renner aangereden, ik besluit hem op een paar meter te volgen.
Wat me opvalt is dat de man behoorlijk wat zware Vanelle op zijn benen heeft laten groeien, ben op een gegeven moment bang dat het tussen zijn achter wiel zou draaien.
In Westdorpe besluit ik naast hem te gaan fietsen en een praatje te maken.
Ik open met 'mooi weer hè om te fietsen?' 'ja zeker' antwoord hij. Ik vraag hem 'waar ga je heen?' 'nou ik heb mijn ronde er opzitten, ik ga richting Koewacht.'
'Nou dan rij ik een stukje met je mee' 'das goed.'
We rijden Westdorpe uit en komen bij het stoplicht bij de Tractaatweg, we steken over en praten wat over het fietsen.
We komen op de splitsing Zuiddorpe Axel en hier scheiden onze wegen, ik rij richting Axel.
Ter hoogte van de rotonde bij Axels, bij garage Snoodijk sla ik rechts af en zet koers naar Hulst.
Het gaat lekker en ik heb me voorgenomen mijn hartslag tussen de 150 en 160 te houden.
De wind komt uit W met een kracht van 3, in Hulst sla ik rechts af richting Sint Jansteen, om vervolgens het gehuchtje Heikant en het plaatsje Koewacht te passeren, ik rij hier graag de slinger weg leid je langs mooie bomen en velden.
Ik kom zo langzamerhand bij de splitsing Zuiddorpe, Axel en ik denk bij mezelf ik doe nogmaals het zelfde rondje.
Bij de splitsing Zuidorpe Axel dat gemarkeerd wordt door een groot kruisbeeld, sla ik rechts af.
Tot nu to heb ik met een hartslag van 150/155 gereden, ik besluit nu de hartslag rond de 160 te houden, dit resulteert in een iets hogere snelheid, vervolgens kom ik weer in Hulst en werk zo het rondje, dat ik soms ook met de Nieuwelingen rij naar alle tevredenheid af.
Inmiddels is het wel wat harder gaan waaien.
Weer bij het kruisbeeld in Zuiddorpe aangekomen, sla ik links af en rij door het dorpje.
Eenmaal door Zuidorpe sla ik rechts af om zo weer richting Westdorpe te rijden, niet naar de Zwarte hoek Graafjansdijk, maar naar het kruispunt op de Tractaatweg richting brug van Sas van Gent, bij het stoplicht stop ik de Polar, hij geeft 68 km en 2 uur en 1 minuut aan.
In tegenstelling tot mijn vertrek, staat de brug nu wel open, ik rij maar een paar keer op en neer.
Thuis aangekomen zet ik de TV aan en het vuurwerk op het WK is net begonnen.
Ik kruip onder de douche pak wat drinken en eten en plant me voor de buis, waar ik de finale volg en zo meneer Ballan de wereldtitel op welverdiende wijze zie binnen slepen.
Vanavond maak ik me klaar voor het woon werkverkeer, hijs me in mijn koerspak zoek mijn rugtas, lampjes op de fiets aan en vertrek.
In Sas kom ik mijn collega tegen die ook dagelijks naar Hoek rijd, hij is op de mountaibike en zo rijden we samen in een rustig tempo naar het werk.
Het is op sommige plaatsen dikke mist dus oppassen, maar we komen veilig aan op het werk.
Straks rijden we weer terug naar ’t Sas.

Off day achter de rug?

Na een goede nachtrus, die ik eigenlijk niet snel heb als ik de ochtenddienst heb, maar dat had ik al geschreven in het verslag van afgelopen donderdag, volgde de zelfde routine als de dag ervoor. Om 05: 45 hr. zit ik op mijn velo, de ochtendpols was 45 en ik voel me redelijk fit.
Ik besluit om rustig naar het werk te rijden, de wind komt uit het NO en is zwak 2/3
Met een gemiddelde hartslag van 136, lijkt het stukken beter dan donderdag, de gemiddelde snelheid 29 km/hr.
De maximale hartslag was even 165 toen ik bij de rotonde voor de afslag van de Westerschelde tunnel even flink aanzet, het gaat hier over een 300 m even een beetje omhoog.
Op het werk eet ik mijn 10 boterhammetjes op, (er wordt ook nog gewerkt hoor) en om 15:00 hr. gaat het weer huiswaarts.
De wind is nog steeds zwak en blijft uit het NO komen.
In het grafiekje zie je dat de hartslag weer wat in het oranje zweeft en gemiddeld uitkomt op 155.
In de laatste kilometers richting Sas van Gent schakel ik naar een zwaarder verzet 53/15 en het tempo gaat de hoogte in nog even naar de 50 km/hr. en ik zet de polar uit.
Vervolgens rij ik op een klein verzet naar huis.

Hoezo een slechte dag?

Na een ongelooflijke slechte nachtrust van woensdag op donderdag ben ik om 05:10 hr. opgestaan, 3 a 4 uurtjes geslapen maar niet vast.
Ik zit in de ochtenddienst en het is eigenlijk een vast gegeven, dat als ik in de ochtenddienst zit ik slecht slaap.
Na dat ik een washandje over mijn gezicht heb gehaald en mijn Polar borstband om heb gedaan hijs ik mij in mijn koerspak.
Beneden gekomen meet ik mijn pols, hij geeft 48 slagen per minuut aan.
Ik wordt begroet door Max, dit is onze uit de kluiten gewassen Duitse herder.
Hij kijkt me aan met een blik van “ik moet nodig.” Al goed, ik doe eerst de beenstukken aan en mij trainingsjasje, hierover het windstoppertje want het lijkt me op deze vroege morgen eigenlijk wel fris.
Ik laat eerst onze Max uit, als we weer terug zijn zet ik het Senseo apparaat aan en drink mijn koffie, heb ik gewoon nodig.
In mijn rugtas doe ik een tiental boterhammen, een banaan en een kiwi, op het werk heb ik nog vleeswaren, kaas en voldoende zoetigheid.
Om 05: 42 hr. klik ik mijn schoenen in de pedalen, en vertrek richting Hoek alwaar ik werk op een Elektriciteit centrale.
Na twee dagen rust besluit ik door te rijden, de wind NO 3/4 snelheid tussen 33 a 35 km/hr.
Het gaat niet lekker, mijn hartslag gaat te snel naar boven en ik blijf met een te hoge hartslag rijden.
Op het werk aan gekomen geeft de polar 31,8 km/hr. aan met een gemiddelde hartslag van 142.

Tijdens het werk voel ik me niet 100% en kan niet goed eten (het smaakt me niet).
Om 15:00 hr. zit ik op de fiets en denk lekker windje mee NNO 4.
Het tempo zit er gelijk in, maar de hartslag gaat als een raket de hoogte in, ik zie 168 op de polar, verdomme wat is dit nou.
Wind mee weinig weerstand, snelheid tussen de 38 en 40 maar krijg de tikker niet naar beneden.
Eindresultaat gemiddelde snelheid 36.5 km/hr. gemiddelde hartslag 167 max. 179.
Ik heb alsmaar om mijn omslag punt gereden, terwijl de benen perfect aanvoelen en ik niet op mijn ademhaling moet letten.
Nu voor de avond staat er nog een training op het programma met de Nieuwelingen van de Wielervereniging Zeeuws-Vlaanderen, ik train namelijk deze renners.
We spreken altijd af bij de Kreek van Axel aan de overkant van het benzinestation.
Om 18:30 hr. vertrekken we daar, hetzij voor rondes te rijden rond de kreek met veel interval, of we gaan een rondje Hulst, Koewacht, Axel rijden.
Deze avond heb ik besloten om voor het laatste te kiezen.
Om 18:00 hr. vertrek ik van uit Sas van Gent richting Axel, van zelfsprekend sta ik voor de brug, en wel met een hartslag van 125 echt niet normaal.
Ik rij met een gangetje van 25 km/hr. en een hartslag van 145.
Op de verzamel plaats ben ik ruim op tijd en besluit even een rondje rond de kreek te rijden, even de snelheid omhoog en natuurlijk die verdomde hartslag weer over de zeik.
Ik snap er geen reet van, bij de verzamel plaats staan de jongens op me te wachten, en ik beloof ze dat ik ze geen pijn zal doen, want de trainer heeft een off day, grote fout natuurlijk van mijn zijde om dit kenbaar te maken.
De rennertjes gaan lekker rijden en het tempo gaat geleidelijk wat omhoog, ik rij dan nog op kop, weer die hartslag omhoog 170.
Ik besluit om rond te gaan draaien zodat ik ook wat rust krijg, maar als ik van kop ga schroeven de gastjes gelijk het tempo op en gaat het boven de 40 km/hr. de etterbakken.
Als ik op kop kom gaat het tempo weer naar 34 km/hr. ze kijken me aan met een grijns van “nou ben je de lul ouwe.” O ja denk ik bij me zelf, ik ga niet plooien.
Maar ik voel me als een gewonde Leeuw, die door de jonge mannetjes even op zijn plaats gezet wordt.
Op de weg van Heikant naar Koewacht ga ik nog eens op kop rijden en ga nu aan 42 km/hr. rijden er wordt natuurlijk niet overgenomen, door de jonge leeuwen en laten de gewonde leeuw zijn pijp leeg rijden, het tempo zakt en er volgt een snoeiharde demarratie.
De ouwe Leeuw zijn hart breekt met 180 slagen/ min. En moet passen (boeken toe).
Aangekomen in Axel nemen we afscheid en ik zeg dat het volgende week weer training is, maar dat het de laatste van het seizoen is daar het te vroeg donker wordt, er volgt nog wel een koppeltijdrit op zaterdag 11 oktober we sluiten dan het wielerjaar 2008 op de weg af d.m.v. de inmiddels traditionele koppeltijdrit te Terneuzen, waar het eerste koppel om 10.30 uur vertrekt voor een afstand van 34 km (of eventueel 20 km) langs de kronkelende Scheldedijk.
De start is (voor het navigatie systeem; Margarethaweg no. 14, 4533 AS Terneuzen) aan het Schelpenhoekje, net buiten de bebouwde kom ten oosten van Terneuzen.
De inschrijving, ophalen rugnummers en prijsuitreiking vindt plaats in Sportcentrum Delta, N.J. Hartestraat 2, 4531 HV Terneuzen
Even terug komend op de afgelopen dag, ik weet niet waarom mijn hartslag zo hoog is bij relatief lage belasting.
Hoop dat het snel weer wat beter gaat, mijn knie blessure daar heb ik in ieder geval geen last meer van, rij alsmaar met mijn zondagse koersschoenen met rode plaatjes en dat scheelt.

Trainen met een speerwerper uit Antwerpen

Gisteren zaterdag tot 13:30 hr. geslapen, bakje koffie een paar boterhammetjes en ik was weer helemaal het mannetje.
Vandaag zou mijn zwager, schoonzus en hun drie kinderen langskomen.
Mijn zwager is een Belgische atleet, die in de discipline speerwerpen menigmaal Belgisch kampioen is geweest (14 maal geloof ik). Tevens heeft hij meegedaan aan de wereldkampioenschappen in Canada.
Maar onlangs heeft hij een fietsmicrobe ingeslikt en is aan het fietsen.
Ik heb hem voorzien van de nodige kleding en een fietsje voor hem in elkaar gezet.

Maar gisteren kwam hij niet voor te socialiseren maar om een rondje met mij te fietsen.
Na de gebruikelijke begroeting en drie kussen voor mijn schoonzus, stond den Marc al in zijn koerspak, “zijn we weg” sprak hij met zijn mond nog vol koffiekoek.
“Natuurlijk” even de bidon gevuld en weg waren we.
Langs het kanaal, op het gemak wat praten en een rustig tempo wind was in tegenstelling tot de afgelopen ochtend aangewakkerd NO 4 a 5.
Aan de eerste rotonde bij Sluiskil komt er een brommertje aan, ik kan het niet laten om even aan te zetten en aan te pikken, even naar de 55 km/hr.
Achterom kijken zie ik in de verte onze Marc, met een kop als een tomaat, ik besluit af te pikken en we komen weer bij elkaar.
“Amai was da jong” op zijn Antwerps spreekt hij me toe “ge waart gelijk als nen pijl uit nen boog vertrokken, kon presies nie goe volgen”.
“Wellicht als je blijft fietsen, komt dat vanzelf “ zeg ik hem.
Voel overigens mijn knie nog wel wat trekken, we besluiten de training op een rustig tempo voort te zetten.
We komen bij Hoek en het blijkt dat de voetbal net klaar is en een stroom auto’s komt ons tegemoet, maar wat achter elkaar blijven rijden.
Ik bedenk dat ik Marc nog wel even op een verassing wil trakteren en we zetten koers naar de Isabella sluis, We slaan links af en hij ziet het gelijk “amai kasseien” roept hij.
We gaan er lekker overheen en Marc kan tot mijn verbazing zeer goed volgen.
Nu gaan we richting Assenede en vervolgens naar ’t Sas, zo we zijn weer thuis.
Op de teller staat 36 km. en het gemiddelde op 28 km/hr. “niet slecht voor een speerwerper” zeg ik hem, waarop hij grapt “ da fietsen is voor janetten jong”.
Al met al een leuke training, mooi weer en goed gezelschap, wat kan je meer wensen.

Mijn eerste zinnetjes

Gewoontegetrouw met de fiets naar het werk, Enkeltje 17 km.
Ik heb de nachtdienst en ben vertokken om 21:45 hr.
Het beetje wind wat er stond had ik wel tegen NO 3, lekker op het gemakje, want ik heb wat last van de rechter knie.
Na 35 minuten sta ik op het werk en kruip lekker onder de douche.
Als ik klaar ben met het douchen, komt mijn collega ook binnen gesukkeld, hij komt bijna dagelijks vanuit Breskens naar het werk, daar het zweet behoorlijk van zijn kop afgutst, is het wel duidelijk dat hij meer gegeven heeft dan ik.
De pijn in mijn knie komt denk ik door de nieuwe plaatjes onder mijn schoenen, ik rij met Look Keo carbon pedalen, bij deze pedalen heb je de keuze uit drie verschillende plaatjes (rood, grijs en zwart).
Normaal rij ik met rode schoenplaten waarbij de zijwaartse beweging ruimer is dan bij de grijze, bij de zwarte plaatjes staat je voet in een vaste positie op het pedaal.
Echter heb ik mij overlaten halen om de grijze te nemen, ik rij hier nu een tweetal weken mee en heb het gevoel dat er te veel spanning op de binnenkant van de knie komt.
Dus heb ik vandaag mijn zondagse koersschoenen met rode plaatjes aan gedaan, nu maar kijken of het beter wordt.
Om 06:30 hr. worden we weer afgelost, en ga ik weer huiswaarts, heb dan wat wind in de rug eens kijken hoe het gaat.