dinsdag 2 juni 2009

Tilff Bastogne Tilff startnummer 10855

De volgende tocht " Tilff Bastogne Tilff" deze heb ik gisteren 31 mei gereden.
Op zaterdag ben ik met mijn madame vertrokken naar Chaudfontaine, alwaar ik een overnachting had geboekt in het Château “des Thermes”. http://www.chateaudesthermes.be/NL/onthaal.html
Een aanrader als je van rust en comfort houd.
Om 15:00 hr. stonden we op de parkeer plaats van het Château, mijn madam sprak verontwaardigd
‘wat is dit?’ ik had haar namelijk wijsgemaakt dat we zouden overnachten in een formule 1 hotel. Ze was uitzinnig, dit had ze niet verwacht.
Na het inchecken en het verkennen van de kamer, moest ik nog even naar de auto, zo had ik Mariette even wijsgemaakt.
Ik ben gelijk naar de balie gegaan om een extra nacht te boeken, het zou maandag perslot van rekening 2de Pinksteren zijn en we waren allebei vrij, ik had dit ook laten weten aan onze kinderen dat dit mogelijk zou zijn en dat ze niets tegen hun moeder mochten zeggen.
Bij de Balie liet ik weten dat ik mijn vrouw met een extra overnachting wilde verassen, ‘pas de problème’ liet de vriendelijke madame achter de balie mij weten.
Echter de kamer waar we nu op gereserveerd hadden was niet 2 nachten beschikbaar, dus moesten we verkassen, ‘pour moi pas de problème’ liet ik haar vriendelijk weten.
Vervolgens ging ik met de receptioniste naar de kamer waar mijn vrouw al druk doende was met het uitpakken van de tassen, ze keek op en was verast, ik vroeg haar ‘wat zou je er van vinden dat we een extra nachtje zouden blijven?’ ‘ja maar kan dat? En wat met de kinderen?’ ’geen probleem is allemaal geregeld’. Liet ik haar weten.
Na het verkassen zijn wel lekker aan het zwembad gaan liggen, het zwembad had een temperatuur van 30 graden, kortom fantastisch, de bikini’s van mijn vrouw had ik ook stiekem mee genomen dus ook dit was geen probleem.
Op het terras bij de pool, hebben we nog wat lekkers gedronken, Mariette lekkere witte wijn en ik een grote bruine Leffe .
Rond een uur of zes zijn we naar de kamer gegaan om ons gereed te maken voor het avond eten, wat we ons goed lieten smaken, een extra fles CHÂTEAU CHANTE ALOUETTE 2001 Soldaat gemaakt.
Na het eten hebben we nog een lekkere wandeling gemaakt, in het park en vervolgens naar onze kamer gegaan.
De nachtrust was echter verschrikkelijk, ik kon de slaap niet vatten en de wekker ging om 5:30 uur af.
Na het ontbijt, wat extra voor mij verzorgd was, maakte ik me klaar voor vertrek , de fiets lag al in de auto en het was maar 12 km rijden naar de start.
Na hier en daar de weg gevraag te hebben, kwam ik op de plaats van inschrijving, ik ging om mijn start bewijs en vervolgens ben ik van start gegaan.
Om 06:057 uur ging het van kiet, de benen voelden goed tot zeer goed aan, echter het was wel fris.
Tijdens de tocht die door het prachtige landschap verliep, kwam de eerste bevoorrading en heb ik mijn bidons gevuld, eten had ik voldoende mee.
Tevens kreeg ik nog even mot met een Duitser, terwijl ik mijn fiets even tegen een dranghek zette liep deze übermensch tegen mijn fiets, waarvan hij dacht dat hij in de weg stond, deze Mensch begon gelijk van zijn edelendelen te maken en gaf mij een trap tegen mijn schenen tevens kreeg ik een waterval van verwensingen naar mijn hoofd geslingerd, natuurlijk was ik hier niet van gediend, mede door het feit dat ik ook Joods bloed door mijn aderen heb lopen en dit bloed begon als een gek in mij te koken, na deze meneer even een duwtje gegeven te hebben wist ik mij toch goed te beheersen en dacht, ‘ik mag lijden dat je 4 lekke banden krijgt vandaag.’
Voorts zette ik mijn tocht verder, maar het begon na kilometer 100 wel zwaar te worden, het gaat daar gestaag omhoog en ik had een beetje het gevoel dat er weinig afdaling volgde.
De wind blies strak uit het zuiden, in mijn nadeel, maar met de gedachte dat het keerpunt in Bastogne lag dacht ik, ‘op de terugweg heb ik hem lekker mee.’
Ik begon het alsmaar zwaarder en zwaarder te krijgen en in sommige groepjes moest ik zelf lossen, kortom ik zakte door het ijs en aangekomen in Bastogen was de wind gedraaid naar het noorden, mooi kl... zeker als je niet lekker zit.
‘Waar ligt dit nu aan’ dacht ik bij mezelf (ik heb goed getraind, goed gegeten alleen weinig slaap? Of gewoon een slechte dag?) nee Tilff Bastogne Tilff het is gewoon een hele zware Cyclo.
Kort gezegd het werd een lijdensweg, blijven eten en drinken eigen tempo rijden dat was nog het enige wat door mijn hoofd speelde.
Op de laatste bevoorrading kwam ik Wout Neyt tegen, hij was samen met nog wat mensen uit mijn woonplaats ook gestart aan de cyclo, ik moet zeggen dat ze er nog goed uitzagen, wat ze van mij wellicht niet konden zeggen.
Nu weet ik niet welke afstand ze gereden hebben, daar ik snel even gedag gezegd heb en mijn weg weer vervolgde.
Nu nog 20 km en natuurlijk de gevreesde La Redoute, bij het begin van de klim kreeg ik tot overmaat van ramp nog kramp, aan de binnenkant van mijn rechter boven been.
Rustig ben ik naar boven gereden en zonder voet aan de grond te hoeven zetten kwam ik boven.
De kramp verdween geleidelijk en kon de laatste kilometers zelf nog redelijk doorrijden.
Bij de aankomst stond de teller op 231,6 km en had ik 9 uur en 6 min. op de fiets gezeten, echter moest ik nog een flinke klim maken naar de inschrijving, hier ging echt het licht uit.
Met een slakke gang ging ik naar boven, snel mijn kaderplaat ingeleverd en hup naar de auto.
Fiets ingeladen en naar het hotel, daar lag mijn madame lekker aan het zwembad en was inmiddels lekker bij gekleurd en deed me gelijk denken aan het liedje (vandaag is rood, de kleur van jou huid) in plaats van jou lippen (Marco Borsato).
Terug kijkend op het gehele weekeind hebben mijn vrouw en ik heerlijk genoten.
We gaan zeker nog eens terug.

1 opmerking:

Angelo Roelandt zei

Hoi Erik,

Leuk verslag en een erg goede training zo te lezen. Hoe meer je afziet des te beter voor de marmotte dan kan het alleen maar meevallen (haha) Ik ken het parcour van Tilff wel, mooi klimwerk maar ook een optelsom naar het einde toe. Meer dan 3200 hoogtemeters en 230 kilometer is dan ook niet niks hé. Klasse dat je hem gewoon helemaal hebt uitgereden ondanks het mindere gevoel. 26.5 gemiddeld is overigens niets om je over te schamen op zo`n parcour. Sommige mensen vinden dergelijke cyclo`s zelfs zwaarder dan bijvoorbeeld een marmotte waar je toch echt bijna 5000 hoogtemeters moet overwinnen. Die steile patatters zoals een redoute verteren sommigen nu eenmaal minder goed dan een ander. Zelf heb ik het ook niet zo meer op dat steile klimwerk. Ik rij 13 juni limburgs mooiste 250 kilometer met daarin 35 beklimmingen waaronder de kosenberg, keutenberg (beide 20 procenters) genoeg redenen om flink af te zien dus. Knappe prestatie Erik !!