Gisteren was het de laatste training met de Nieuwelingen.
Na wat schilderwerk aan huis, maak ik mij klaar om te gaan trainen.
Eerst een Bidonnetje met maximize carbo-energie en een paar plakken peperkoek met honig en karamel naar binnen gewerkt.
Nieuwe bidon gevuld met dorstlesser, geen afmeldingen van de renners dus, om 17: 55 uur vertrokken richting Axel.
In Westdorpe ziet de lucht er dreigend uit en de eerste druppels beginnen uit de lucht te vallen.
Op de parallelweg naast de Tractaatweg gaat mijn GSM, ik graai in mijn achterzakje om mijn mobiel te pakken.
Ik heb hem uit voorzog in een boterhammenzakje gestopt tegen de regen, met de handjes van het stuur wil ik de GSM oproep beantwoorden, een flinke rukwind blaast me in de berm en daar lig ik op het wegdek.
Niets aan de hand, de vaart was er toch al uit, de GSM heb ik nog in de hand.
Na een korte check van de fiets, bel ik even terug naar de laatste oproep, het was mijn madame ‘er is een afmelding van een renner’ meld ze me i.v.m. het slechte weer.
Ik vertel maar niet dat ik van mijn fiets gewaaid ben, anders maakt ze zich maar weer zorgen, ik vertel het haar wel als ik straks thuis kom.
Op de verzamelplaats zie ik de twee bikkels aankomen rijden, Bart Smet uit Hulst en Jordy Geijsels uit Koewacht, meer komen er niet en om 18:30 hr. vertrekken we.
We rijden terug via de parallelweg naast de Tractaat richting de Zwartehoek, we steken de weg over en zetten koers richting Hulst.
Inmiddels komt de regen met bakken uit de lucht en is het koud, we rijden in een kleine waaier daar de wind schuin achter staat.
De snelheid licht tussen de 40 en 42 km/hr. na een aantal kilometer moet Jordy even passen en ik haal de snelheid er wat uit.
Door de regen en het vieze wegdek zien we er als beren uit, we rijden weer aan een snel tempo richting Hulst, Bart is nu bijna thuis de wind komt hard van rechts, nu nog even de snelheid opvoeren op de kant en naar de 47 km/hr. zodat het nog even zwart voor hun ogen wordt, (dit krijg je als je de trainer pijn hebt gedaan in de voorlaatste training).
Jordy en Ik nemen afscheid van Bart en we zetten koers naar Sint Jansteen en we vervolgen de weg naar Koewacht.
In Koewacht slaat Jordy links af en zwaait me nog toe, hij rijd a.s. zaterdag nog een koers in België.
Ik heb hem geadviseerd dat hij vrijdag nog even een uurtje op een klein verzetje gaat herstellen, hij belooft me dat te doen.
Het waait flink en het wordt al donker, ik hou het tempo er flink in want ik wil niet in het donker thuis komen.
Bij de brug van Westdorpe zie ik de knipperlichten net aangaan, ik pers er een lange sprint uit en vlieg over de brug maar op het eind is de slagboom al naar beneden ‘shit’ denk ik.
Ik stap van de fiets en til hem over de slagboom, nu moet ik er zelf over klauteren, nu voel ik pas dat mijn schoenen vol water staan en mijn voeten steen koud zijn.
Thuis aangekomen, zeg ik eerst even goedendag tegen mijn vrouwtje en wil haar een kus geven maar het snot en mijn zwart smoel doen haar gezicht in de kramp trekken, ‘alstublieft niet doen’ zegt ze okay maar je houd hem wel tegoed, de situatie doet onze buurvrouw Nanette, die op bezoek is lachen.
Ik ga naar buiten om de fiets af te spoelen, nu dat de modder en het zand nog niet opgedroogd is maakt dat het schoonmaken makkelijker.
Hierna ga ik lekker onder de douche, en check mezelf even of er nergens behang van de billen is, buiten een blauwe plek, valt het allemaal mee.
Na wat schilderwerk aan huis, maak ik mij klaar om te gaan trainen.
Eerst een Bidonnetje met maximize carbo-energie en een paar plakken peperkoek met honig en karamel naar binnen gewerkt.
Nieuwe bidon gevuld met dorstlesser, geen afmeldingen van de renners dus, om 17: 55 uur vertrokken richting Axel.
In Westdorpe ziet de lucht er dreigend uit en de eerste druppels beginnen uit de lucht te vallen.
Op de parallelweg naast de Tractaatweg gaat mijn GSM, ik graai in mijn achterzakje om mijn mobiel te pakken.
Ik heb hem uit voorzog in een boterhammenzakje gestopt tegen de regen, met de handjes van het stuur wil ik de GSM oproep beantwoorden, een flinke rukwind blaast me in de berm en daar lig ik op het wegdek.
Niets aan de hand, de vaart was er toch al uit, de GSM heb ik nog in de hand.
Na een korte check van de fiets, bel ik even terug naar de laatste oproep, het was mijn madame ‘er is een afmelding van een renner’ meld ze me i.v.m. het slechte weer.
Ik vertel maar niet dat ik van mijn fiets gewaaid ben, anders maakt ze zich maar weer zorgen, ik vertel het haar wel als ik straks thuis kom.
Op de verzamelplaats zie ik de twee bikkels aankomen rijden, Bart Smet uit Hulst en Jordy Geijsels uit Koewacht, meer komen er niet en om 18:30 hr. vertrekken we.
We rijden terug via de parallelweg naast de Tractaat richting de Zwartehoek, we steken de weg over en zetten koers richting Hulst.
Inmiddels komt de regen met bakken uit de lucht en is het koud, we rijden in een kleine waaier daar de wind schuin achter staat.
De snelheid licht tussen de 40 en 42 km/hr. na een aantal kilometer moet Jordy even passen en ik haal de snelheid er wat uit.
Door de regen en het vieze wegdek zien we er als beren uit, we rijden weer aan een snel tempo richting Hulst, Bart is nu bijna thuis de wind komt hard van rechts, nu nog even de snelheid opvoeren op de kant en naar de 47 km/hr. zodat het nog even zwart voor hun ogen wordt, (dit krijg je als je de trainer pijn hebt gedaan in de voorlaatste training).
Jordy en Ik nemen afscheid van Bart en we zetten koers naar Sint Jansteen en we vervolgen de weg naar Koewacht.
In Koewacht slaat Jordy links af en zwaait me nog toe, hij rijd a.s. zaterdag nog een koers in België.
Ik heb hem geadviseerd dat hij vrijdag nog even een uurtje op een klein verzetje gaat herstellen, hij belooft me dat te doen.
Het waait flink en het wordt al donker, ik hou het tempo er flink in want ik wil niet in het donker thuis komen.
Bij de brug van Westdorpe zie ik de knipperlichten net aangaan, ik pers er een lange sprint uit en vlieg over de brug maar op het eind is de slagboom al naar beneden ‘shit’ denk ik.
Ik stap van de fiets en til hem over de slagboom, nu moet ik er zelf over klauteren, nu voel ik pas dat mijn schoenen vol water staan en mijn voeten steen koud zijn.
Thuis aangekomen, zeg ik eerst even goedendag tegen mijn vrouwtje en wil haar een kus geven maar het snot en mijn zwart smoel doen haar gezicht in de kramp trekken, ‘alstublieft niet doen’ zegt ze okay maar je houd hem wel tegoed, de situatie doet onze buurvrouw Nanette, die op bezoek is lachen.
Ik ga naar buiten om de fiets af te spoelen, nu dat de modder en het zand nog niet opgedroogd is maakt dat het schoonmaken makkelijker.
Hierna ga ik lekker onder de douche, en check mezelf even of er nergens behang van de billen is, buiten een blauwe plek, valt het allemaal mee.
1 opmerking:
Hoi Erik,
Je moet ook handsfree bellen hé (haha) gelukkig verder geen schade opgelopen. Het weer is niet best meer, ik ben zelf weer begonnen met tacxen. Toch hoop ik af en toe nog wat buiten te kunnen trainen. Door de regen baggeren dat ga ik in ieder geval niet meer doen. Ik ben dit seizoen al iets te veel nat tot op het bot geweest. Toen deed ik het voor een goed doel, nu heeft het voor mij geen enkele zin meer. Succes met de koppeltijdrit als je die rijdt tenminste. Groeten, Angelo.
Een reactie posten